لطائف تعبیرات عرفانی در دیوان شیخ محمد علی گیلانی (حزین لاهیجی)

علامة ذوفنون "شیخ محمد علی حز ین لاهیجی " عالم، عارف، شاعر و مبارز خستگی ناپذیر به سال 1103ه. ق در اصفهان زاده شد، و در سال 1180 به لقاءالله پیوست و در آرامگاهی که از قبل در محله " فاطمان " بنارس برای خود در نظرگرفته بود به خاک سپرده شد. حز ین با سفر به شهرهای مختلف ایران و شبه قاره و حجاز و عراق، از هر خرمنی خو شه ای چید تا علاوه بر آثار ارزندهء ادبی، تاریخی، مذهبی و عرفانی، دیوانی که هر ورقش دفتر معرفتی است فراهم آورد. ولی علاوه بر اینکه با ادای احترام نسبت به والدین و استادان خود، توفیقات خود را مدیون زحمات ایشان می داند، برکت یافتن وقت، اشتیاق به مطالعه بویژه مطالعات سحرگاهی و اهتمام در ترک لذاات را از عنایت الهی و مایهء اصلی توفیق خود می شمارد و بدین نعمت شکرگزار است. گویی این وسعت وقت با وسعت نظر وی توأم شده که بر اثر سیر و سفرها و زندگی پرماجرا در محیط هند و مشاهده همزیستی فرقه های مختلف، بدور از تعصب معتقد است که هرکس راهی به خدا راهی به خدا دارد و به حکم " الطرق إلی الله بعددانفس الخلایق ".